Iwonicz-Zdrój: historia i tradycja uzdrowiskowa
Henryk Bielamowicz/(CC BY-SA 4.0)/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/
Iwonicz-Zdrój znany jest ze swoich leczniczych wód mineralnych, które pomagają w leczeniu różnych schorzeń i dolegliwości. Wielu turystów przyjeżdża tu, aby skorzystać z dobroczynnego działania tutejszych źródeł i zrelaksować się
REKLAMA
Tego szukamy w Iwoniczu-Zdroju
Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: pogoda Iwonicz-Zdrój, kamera Iwonicz-Zdrój, gmina Iwonicz-Zdrój, zsgh Iwonicz-Zdrój, sanatorium górnik Iwonicz-Zdrój, praca Iwonicz-Zdrój.Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Iwoniczu-Zdroju, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.
Iwonicz-Zdrój, położony na obrzeżach Beskidu Niskiego, stanowi jeden z najbardziej urokliwych i malowniczych zakątków województwa podkarpackiego. Region ten zachwyca swoimi niepowtarzalnymi krajobrazami, pięknem przyrody oraz korzystnym klimatem. Rozległe lasy, które są pozostałościami dawnej puszczy karpackiej, nie tylko wzbogacają malowniczy pejzaż Iwonicza i okolicznych rejonów gminy, ale również wpływają na specyficzny, leczniczy charakter mikroklimatu, który jest istotnym elementem uzdrowiskowego dziedzictwa tego miejsca.
W różnych miejscowościach gminy można odkryć fascynujące zabytki. W Iwoniczu znajduje się drewniany kościół, którego konsekracja miała miejsce w 1464 r., oraz pałac Załuskich z II połowy XIX wieku. W Lubatowej warto zobaczyć neogotycki kościół parafialny z lat 1912-1921. Natomiast w samym Iwoniczu-Zdroju kompleks obiektów zdrojowych zachował swój zabytkowy charakter i jest wart uwagi
Iwonicz-Zdrój jest niezwykle bogatym naturalnym źródłem wód mineralnych. Woda ta ma różne składy mineralne, w tym kwasowęglowe: chlorkowo-wodorowęglanowo-sodowe, fluorkowe, bromkowe, jodkowe, borowe. To właśnie obfitość tych wód mineralnych oraz korzystne walory klimatyczne (wysoka zawartość jodu, bromu i ozonu w powietrzu, brak zanieczyszczeń atmosferycznych) przyczyniły się do powstania uzdrowiska, które jest jednym z najstarszych w Polsce. Miejsce to było opisywane już w 1578 r. i w XVII wieku zyskało sławę na całym kontynencie europejskim. Pomimo zniszczeń wojennych, uzdrowisko kwitło w połowie XIX wieku i nadal cieszy się popularnością do dziś.
Profil leczniczy Iwonicza-Zdroju jest bardzo szeroki i obejmuje takie dziedziny medycyny jak neurologia, gastrologia, laryngologia, leczenie narządów ruchu, dróg oddechowych i skóry.
Dla kuracjuszy dostępne są liczne sanatoria, ośrodki wczasowe, pensjonaty, szpital uzdrowiskowy, pijalnia wód mineralnych, nowoczesny zakład przyrodoleczniczy oraz bogata baza rekreacyjna i sportowa. Ponadto skorzystać można z kina i różnorodnych punktów gastronomicznych.
Chcesz wybrać się do Iwonicza-Zdroju? Sprawdź pogodę na najbliższe dni!
Bądź z faktami na bieżąco!
Iwonicz, położony w dolinie potoku Iwonka, ma długą historię sięgającą XIV wieku. W XV wieku miała miejsce lokacja wsi na prawie niemieckim, a osadnicy niemieccy stanowili znaczną część mieszkańców. Pierwszymi znanymi właścicielami Iwonicza byli członkowie rodu Iwanickich, a w 1464 r. wzniesiono drewniany kościół parafialny.
W okresie reformacji rodzina Sienieńskich, ówcześni właściciele Iwonicza związani z protestantyzmem, wybudowała zbór ariański i umieściła na nim piękny zegar słoneczny.
W XVII i XVIII wieku Iwonicz często zmieniał właścicieli. Wieś doświadczała powodzi, pożarów, zarazy oraz najazdów Tatarów, Szwedów i Siedmiogrodzian. Pomimo tych kataklizmów, miejscowość powoli się rozwijała. W 1799 r. Iwonicz przeszedł w ręce rodziny Załuskich, którzy byli jej właścicielami aż do 1945 r. Załuscy odegrali znaczącą rolę w rozwoju Iwonicza i byli założycielami uzdrowiska. W drugiej połowie XIX wieku wybudowano eklektyczny dwór, który był siedzibą rodzinną.
Po zmianach ustrojowych w 1945 r. majątek Załuskich został przejęty przez państwo, co doprowadziło do częściowej dewastacji pałacu i parku. W 1955 r. administracyjnie podzielono miejscowość na Iwonicz i Iwonicz-Zdrój. Obecnie Iwonicz dynamicznie się rozwija, zwiększa się liczba mieszkańców, powstają nowe ośrodki edukacyjne i przedsiębiorstwa produkcyjne.
Iwonicz-Zdrój jest jednym z najstarszych polskich uzdrowisk, a pierwsze wzmianki o leczniczych właściwościach miejscowych źródeł pochodzą z 1578 r. W XVII wieku wody iwonickie były znane w całym kraju, a nawet interesowali się nimi wybitni lekarze koronowanych głów. Jednak w XVIII wieku uzdrowisko nie rozwijało się, co spowodowało upadek lecznictwa w Iwoniczu.
Ponowny rozwój uzdrowiska nastąpił w XIX wieku, gdy Karol Załuski, a później Amelia Załuska, właściciele Iwonicza, rozpoczęli budowę pierwszych obiektów uzdrowiskowych. Początkowo leczenie odbywało się tylko w sezonie letnim, a pierwszym stałym lekarzem był dr Józef Pol, brat znanego poety Wincentego Pola. W połowie XIX wieku zwiększyła się liczba gości, co doprowadziło do rozbudowy zakładu kąpielowego i innych budynków dla kuracjuszy.
Przez okres I wojny światowej Iwonicz Zdrój nadal się rozwijał, a liczba gości i obiektów uzdrowiskowych rosła. Jednak wojna uniemożliwiła prowadzenie leczenia, ale nie spowodowała większych strat infrastrukturalnych.
W okresie międzywojennym Iwonicz-Zdrój kontynuował swój rozwój, a oprócz rodziny Załuskich, inni przedsiębiorcy także inwestowali w zakłady lecznicze. W tym czasie powstał szpital uzdrowiskowy "Excelsior", będący własnością Związku Kas Chorych.
II wojna światowa była dramatycznym okresem w historii uzdrowiska. Zakłady uzdrowiskowe były przeznaczone tylko dla Niemców, a Iwonicz Zdrój był aktywnym miejscem działań Armii Krajowej. Okupacja niemiecka przyniosła wiele strat wśród ludności i znaczne zniszczenia budynków uzdrowiskowych.
Po 1945 r. Zakład Kąpielowy został znacjonalizowany, a w 1955 r. Iwonicz-Zdrój został wyodrębniony jako odrębna miejscowość. W okresie powojennym uzdrowisko dynamicznie się rozwijało, powstały nowe sanatoria, oferta lecznicza została znacznie poszerzona, a infrastruktura sportowo-rekreacyjna została rozbudowana.
Dane statystyczne Iwonicza-Zdroju
PRZECZYTAJ JESZCZE